آزادی در بیان هنری بدیهی است، اما در شرایط هنری کشور دیرزمانی است که به هنرهای بومی و اصیل ایران کم‌توجهی شده و هنر وارداتی غرب تایید و تقلید شده است.

سنگ‌نگاره‌هایی در جوار چشمه جاری از میترا و آناهیتا در کنار شاه ساسانی و اهورامزدا در تاق بستان برجاست. به گواه تاریخ، روزگاری این نقش‌ها رنگین بوده است.

جشن سده در پایان چله بزرگ است و زمین باید دزدانه نفسی بکشد. در شب جشن همگان به صحرا رفته و اعتقاد داشتنه اند که با آتش بازماندۀ این آئین، سرما نابود می شود.

وضع قوانین و نظارت بر اجرای آن‌ها توسط رسانه‌های خصوصی و به انحصار کشیدن رسانه، جمهوریت و مردم سالاری را خدشه‌دار می‌کند.

نقاشی حسنعلی وزیری شبیه نقاشی‌های امپرسیونیسم بوده و اگر بعضی مناظر لخت کوهسار نبود، در مقابل تابلوهای جنگل و باغ تصور می شد که اثر یکی از اروپاییان است.