نمایانی قدرت محله در رویارویی اهالی ده‌ونک با دانشگاه الزهرا به عنوان تصرف‌کنندۀ محله، موضوع نشستی بود که ۲۰ آذر ۱۳۹۷ با موضوع «محله، آخرین پشتیبان» در گالری نظرگاه برگزار شد.
دست‌اندازی دانشگاه‌ها به زمین‌های اطراف به بهانۀ طرح توسعه، اقدامی اقتدارگرا در برابر حق مالکانه است که با ابزار قانون دنبال شده‌است. در برابر این اقدام هیچ یک از نهادهای قانونی و مدنی که نظام دموکراسی، آنها را برای حمایت از مردم پدید آورده مداخلۀ مؤثر به عمل نیاورد.
▪️در ماجرای دانشگاه الزهرا، مستندات از سال ۱۳۱۷ حاکی از ذی‌حق‌بودن ساکنین محلۀ ده‌ونک است ولی دادگاه رأی به خلع ید آنها داد. این حکم تقابل دانشگاه با اهالی محله را به همراه داشت. مدافع ساکنان در این دعوا، نه شهرداری و شورای شهر و مجلس بلکه حسینیه بود. مرکز محله‌ای که آخرین سنگر در برابر قدرت محسوب شد.
▪️در میان نهادهای قدرت، از ظرفیت محله غفلت شده که در تجربۀ ده‌ونک و نمایش اقتدار محلی، می‌توان «محله» را نهاد قدرت به حساب آورد و نظام محلی را به مثابه پشتیبان همیشگی مردم به رسمیت شناخت. جا دارد که در برنامه‌ریزی‌های شهری نظام محله‌ای با این مشخصات نیز مورد توجه قرار گیرد.
اعضای پانل: دکتر سیدامیر منصوری، دکتر صادق کاشانی، دکتر کامبیز مشتاق‌گوهری، مهندس دانش طاهرآبادی
